به گزارش «نماینده»، متن حدیث از کتاب بحار الانوار منتشر می‌شود.    

 رُویَ أنّ داوودَ علیه السلام خَرَجَ مُصحِرا مُنفَرِدا، فأوحَى اللّه ُ إلَیهِ: یا داوودُ، مالِی أراکَ وَحدانِیّا؟ فقالَ: إلهی اشتَدَّ الشَّوقُ مِنّی إلى لِقائکَ، و حالَ بَینی و بَینَ خَلقِکَ، فأوحَى اللّه ُ إلَیهِ: اِرجِعْ إلَیهِم؛ فإنّکَ إن تَأتِنی بِعَبدٍ آبِقٍ اُثْبِتْکَ فی اللَّوح حَمیداً.

روایت شده است که داوود علیه السلام تنها به صحرا رفت. خداوند به او وحى فرمود: اى داوود! چه شده است که تو را تنها مى‌بینم؟ عرض کرد: معبودا! شوق دیدار تو در جانم شدّت گرفته و میان من و خلق تو حائل واقع شده است. خداوند به او وحى فرمود: به میان آنان برگرد؛ زیرا اگر تو یک بنده گریزپا را نزد من بیاورى نام تو را در لوح، با صفت ستوده ثبت مى‌کنم.